Διαδικτυακό εργαστήριο 6 ωρών.
Πανελλήνιο Δίκτυο για το Θέατρο στην Εκπαίδευση σε συνεργασία με την Ύπατη Αρμοστεία ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες στην Ελλάδα.
Διαδικτυακό εργαστήριο 6 ωρών.
Πανελλήνιο Δίκτυο για το Θέατρο στην Εκπαίδευση σε συνεργασία με την Ύπατη Αρμοστεία ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες στην Ελλάδα.
Το σεμινάριο έχει ως στόχο να ανασύρει μνήμες ατομικές, οικογενειακές και συλλογικές, της τοπικής, εθνικής και παγκόσμιας ιστορίας, συνεργασία Πανελλήνιο Δίκτυο για το Θέατρο στην Εκπαίδευση σε συνεργασία με την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες, στο πλαίσιο του προγράμματος “κι αν ήσουν εσύ;”
Δύο μέρες εργαστηρίων θεατρικών πρακτικών σε τρία στάδια: η θεωρία, η τραγωδί και η κωμωδία, η παράσταση, σε συνεργασία με τον Θεατρικό Οργανισμό Κύπρου
Τέσσερις πεντάωρες συναντήσεις αφιερωμένες σε τεχνικές εμψύχωσης. Το βιωματικό εργαστήριο θα εστιάσει σε πεδία των θεατρικών εφαρμογών όπως το θέατρο για την δημοκρατία, το διαπολιτισμικό θέατρο, την δημιουργία θεατροπαιδαγωγικών προγραμμάτων και προγραμμάτων δεξιοτήτων σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης, το θέατρο ως μη λεκτική επικοινωνία, στις βασικές αρχές υποκριτικής τέχνης και αυτοσχεδιασμού καθώς και σε […]
Το εργαστήριο θα εστιάσει σε μια δημιουργική διαδικασία για το πώς μπορεί κάποιος να φανταστεί τον εαυτό του στο μέλλον. Με αφορμή τις μικρές “φέτες ζωής”, τις χαραμάδες των σκέψεων, των αισθημάτων και των επιθυμιών των “πρωταγωνιστών” του βιβλίου «Μονόλογοι σε καραντίνα», θα αναζητήσουμε τους τρόπους που κάποιος γίνεται ενεργός πολίτης, διεκδικεί δικαίωμα γνώμης, ενδυνάμωσης του φύλου, αποδοχής του διαφορετικού και τους τρόπους που μπορεί ένας νέος να αποκτήσει αισιοδοξία για το μέλλον, ένα μέλλον με προοπτικές.
Το Πανελλήνιο Δίκτυο για το Θέατρο στην Εκπαίδευση και το Γραφείο της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες στην Ελλάδα (Υ.Α.), στο πλαίσιο του προγράμματός τους «Κι αν ήσουν εσύ;» πραγματοποιούν διαδικτυακό – συμμετοχικό θεατρικό σεμινάριο διάρκειας 8 ωρών με τίτλο: «Τεχνικές θεάτρου για θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων και προσφύγων: Θέατρο Ντοκουμέντο – ο εαυτός μου ως ντοκουμέντο»
Η Ιστορία της Κέρκυρας, των Ιονίων και της Ελλάδας, μέσα από μια περιπατητική παράσταση μέσα στους δρόμους και στις γειτονιές.
Mια ιδέα μπορεί να γίνει μια ιστορία, μπορεί να γίνει ένα σενάριο, ένα γραπτό δηλαδή κείμενο που μπορεί να χρησιμοποιήσει ο σκηνοθέτης ως βάση για να γυρίσει μια ταινία.
Ένα σενάριο είναι μια βασική προϋπόθεση για να γίνει μια ταινία μιας και αποτελεί τη ραχοκοκαλιά της και μπορεί να βοηθήσει το σκηνοθέτη να οργανώσει τα πλάνα του, να φωτίσει τους χαρακτήρες, να διαλέξει ηθοποιούς, τοποθεσίες για τα γυρίσματα, και να οργανώσει τον χρόνο που χρειάζεται για να γυριστεί η ταινία.
Άρα το σενάριο, η γραμμένη ιστορία, είναι η αρχή για μια ταινία…που θα γράψει ιστορία!
Για να δείτε video με τις οδηγίες
μπορείτε να επισκεφτείτε το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης
Σημειώσεις από το εργαστήριο
Περίληψη
Το εργαστήριο εστιάζει στην διδασκαλία των λογοτεχνικών κειμένων μέσα από την θεατρική πράξη, με αφορμή το θεατρικό έργο που διδάσκεται στην Γ’ Γυμνασίου, “Ελένη” του Ευριπίδη.
Σκοπός είναι να μπορέσει ο εκπαιδευτικός (και ο μαθητής) να απομακρυνθεί από το σχολικό βιβλίο και να αναζητήσει ποιότητες, μοτίβα και αρχές που διέπουν την αρχαία τραγωδία, αλλά και να αξιοποιήσει θεατρικές τεχνικές, -που ενδεχομένως έχει ήδη στην εμπειρία του-, για να προσεγγίσει τα θέματα του δραματικού κειμένου: η αναγνώριση, η αναμονή, η αφήγηση μιας μεγάλης πολεμικής ιστορίας, η διαχείριση των χορικών, η αναγγελία μιας αναπάντεχης είδησης, η λειτουργία της εξαπάτησης. Μέσα από βιωματικές δράσεις, σκηνοθετικές προσεγγίσεις, στοιχεία υποκριτικής, δραματουργική ανάλυση και θεατροπαιδαγωγικές δραστηριότητες, το έργο του Ευριπίδη θα πάρει διαστάσεις θεατρικής πράξης, με έμφαση στο εδώ και τώρα της σκηνής.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Στο εργαστήριο έγιναν δράσεις που κυρίως εστίασαν σε μια προετημασία για τα βασικά ζητήματα του έργου του Ευριπίδη Ελένη, βασιζόμενο στην διαχείρηση της αναπάντεχης είδησης, υλικό που μπορεί να προηγηθεί της παράστασης, ή των διδακτικών ενοτήτων του σχολικού βιβλίου που αφορούν στην είσοδο αγγελιαφόρων, στην αναγνώριση, στη θέση του χορού μέσα στη δράση.
Tο Λύκειο Επιδαύρου και oι σύγχρονοι τρόποι διδασκαλίας του αρχαίου δράματος
Η ομιλία θα κινηθεί γύρω από τη φιλοσοφία και τη μεθοδολογία έρευνας και υλοποίησης του Λυκείου Επιδαύρου, της εκπαιδευτικής δομής του Ελληνικού Φεστιβάλ στην Επίδαυρο, που λειτούργησε από το 2016 μέχρι το 2019 ως ένα σχολείο για νέους ηθοποιούς, με στόχο τη διερεύνηση της πρακτικής του αρχαίου δράματος στη σύγχρονη σκηνή. Το παράδειγμα του Λυκείου Επιδαύρου μπορεί να αποτελέσει μια καλή πρακτική για την ανάδειξη και τη διαχείριση των πολιτιστικών αγαθών του ελλαδικού χώρου και μια συζήτηση ανάπτυξης αντίστοιχων δράσεων με στόχο τον ελληνικό πολιτισμό.
Η συζήτηση-ομιλία απευθύνεται σε ακαδημαϊκούς, θεατρολόγους, ερευνητές και καλλιτέχνες με ιδιαίτερο ενδιαφέρον στο αρχαίο δράμα, τη θεατρική εκπαίδευση και την πολιτιστική πολιτική.
Θέατρο Αποθήκες ΘΟΚ