Ο ρεαλισμός ως κίνημα της τέχνης τον 20ο αιώνα, είχε ως στόχο να διαπραγματευτεί την πραγματικότητα, ως έναν τρόπο που θα μπορούσε το καλλιτεχνικό έργο να συμπορευτεί με την εμπειρία του θεατή.
Η ρέουσα αντίληψη για το τι είναι πραγματικό και τι αλήθεια, έχει πολύ συχνά προβληματίσει την καλλιτεχνική κοινότητα. Η εφεύρεση του κινηματογράφου, κλόνισε δια παντός την ανάγκη της ψευδαισθησιακής αναπαράστασης του θεάτρου, όπως παλιότερα η φωτογραφία αντικατέστησε την απεικόνιση στη ζωγραφική.
Στην παρουσίαση αυτή θα δούμε τον τρόπο που ο ρεαλισμός ως μέσο αποτύπωσης της πραγματικότητας ταυτίζεται ή αποκλίνει από την αλήθεια, στην κινηματογραφική απόδοση της ίδιας σκηνής του ‘Αμλετ, μέσα από την ματιά των Κ. Στανισλάβσκι, Α. Αρτώ, Μ. Μπρεχτ, Γ. Γκροτόβσκι, Π. Μπρουκ.
Στόχος είναι να βρούμε εκ νέου τους όρους που προσδιορίζουν την αλήθεια, ως φόρμα και περιεχόμενο, τις πολλές συνεκδοχές του πραγματικού και την διεύρυνση των ορίων της πρόσληψης της τέχνης.
18η Κατασκήνωση Πανελλήνιο Δίκτυο για το Θέατρο στην Εκπαίδευση Πήλιο
