Το σεμινάριο έχει ως στόχο να ανασύρει μνήμες ατομικές, οικογενειακές και συλλογικές, της τοπικής, εθνικής και παγκόσμιας ιστορίας, συνεργασία Πανελλήνιο Δίκτυο για το Θέατρο στην Εκπαίδευση σε συνεργασία με την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες, στο πλαίσιο του προγράμματος “κι αν ήσουν εσύ;”
Ετικέτα: Πανελλήνιο Δίκτυο για το Θέατρο στην Εκπαίδευση
Eυριπίδη Eλένη: η αλήθεια μέσα από τις πλάνες Πανελλήνιο Δίκτυο για το Θέατρο στην Εκπαίδευση Διεθνής Συνδιάσκεψη 2019 “Αναγκαιότητα ή ουτοπία;”
Σημειώσεις από το εργαστήριο
Περίληψη
Το εργαστήριο εστιάζει στην διδασκαλία των λογοτεχνικών κειμένων μέσα από την θεατρική πράξη, με αφορμή το θεατρικό έργο που διδάσκεται στην Γ’ Γυμνασίου, “Ελένη” του Ευριπίδη.
Σκοπός είναι να μπορέσει ο εκπαιδευτικός (και ο μαθητής) να απομακρυνθεί από το σχολικό βιβλίο και να αναζητήσει ποιότητες, μοτίβα και αρχές που διέπουν την αρχαία τραγωδία, αλλά και να αξιοποιήσει θεατρικές τεχνικές, -που ενδεχομένως έχει ήδη στην εμπειρία του-, για να προσεγγίσει τα θέματα του δραματικού κειμένου: η αναγνώριση, η αναμονή, η αφήγηση μιας μεγάλης πολεμικής ιστορίας, η διαχείριση των χορικών, η αναγγελία μιας αναπάντεχης είδησης, η λειτουργία της εξαπάτησης. Μέσα από βιωματικές δράσεις, σκηνοθετικές προσεγγίσεις, στοιχεία υποκριτικής, δραματουργική ανάλυση και θεατροπαιδαγωγικές δραστηριότητες, το έργο του Ευριπίδη θα πάρει διαστάσεις θεατρικής πράξης, με έμφαση στο εδώ και τώρα της σκηνής.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Στο εργαστήριο έγιναν δράσεις που κυρίως εστίασαν σε μια προετημασία για τα βασικά ζητήματα του έργου του Ευριπίδη Ελένη, βασιζόμενο στην διαχείρηση της αναπάντεχης είδησης, υλικό που μπορεί να προηγηθεί της παράστασης, ή των διδακτικών ενοτήτων του σχολικού βιβλίου που αφορούν στην είσοδο αγγελιαφόρων, στην αναγνώριση, στη θέση του χορού μέσα στη δράση.
Οι ιστορίες του εαυτού μας-θέατρο ντοκουμέντο
Το βιωματικό αυτό εργαστήριο γίνεται με στόχο να ανασύρει μνήμες: ατομικές, οικογενειακές και συλλογικές, της τοπικής, εθνικής και παγκόσμιας ιστορίας. Οι συμμετέχοντες γίνονται «τα βιβλία του εαυτού» τους, ένα κύριο υλικό της προφορικής ιστορίας. Οι ιστορίες τους γίνονται τα ντοκουμέντα της ιστορίας. Αυτές οι ιστορίες, «εμείς», αποτελούν τον σκελετό για μια εμπειρία σκηνικής σύνθεσης μέσα στην πόλη, μια εμπειρία που έχει στόχο να επανασηματοδοτήσει τη σχέση μας με το παρελθόν, το παρόν και τον «χώρο» των ανθρώπινων πράξεων. Οι τεχνικές που βασίζονται στο Θέατρο Ντοκουμέντο είναι ωφέλιμες για τη σύνδεση ετερόκλητου και ποικίλου υλικού και ένα καλό σκηνοθετικό εργαλείο για τους συμμετέχοντες.
Το Εργαστήριο εντάσσεται στο πρόγραμμα «κι αν ήσουν εσύ;» που υλοποιεί το Πανελλήνιο Δίκτυο για το Θέατρο στην Εκπαίδευση σε συνεργασία με την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες
8 ώρες (10.00 π.μ. έως 2.00 μ.μ και 4.00 μ.μ. έως 8.00 μ.μ). Θεσσαλονίκη, Δημήτρια
Oι ιστορίες του εαυτού μας – θέατρο ντοκουμέντο/The story of us – Document Theatre: documenting one’s self
ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΗ ΚΑΤΑΣΚΗΝΩΣΗ ΠΗΛΙΟ 2019
Το βιωματικό αυτό εργαστήριο γίνεται με στόχο να ανασύρει μνήμες: ατομικές, οικογενειακές και συλλογικές, της τοπικής, εθνικής και παγκόσμιας ιστορίας. Οι συμμετέχοντες γίνονται «τα βιβλία του εαυτού» τους, ένα κύριο υλικό της προφορικής ιστορίας. Οι ιστορίες τους γίνονται τα ντοκουμέντα της ιστορίας. Αυτές
οι ιστορίες, «εμείς», αποτελούν τον σκελετό για μια εμπειρία σκηνικής σύνθεσης μέσα στην πόλη, μια εμπειρία που έχει στόχο να επανασηματοδοτήσει τη σχέση μας με το παρελθόν, το παρόν και τον «χώρο» των ανθρώπινων πράξεων. Οι τεχνικές που βασίζονται στο Θέατρο Ντοκουμέντο είναι ωφέλιμες για τη σύνδεση
ετερόκλητου και ποικίλου υλικού και ένα καλό σκηνοθετικό εργαλείο για τους συμμετέχοντες.
Πανελλήνιο Δίκτυο για το θέατρο στην Εκπαίδευση
“Προφορική Ιστορία & Θέατρο Ντοκουμέντο: O εαυτός μου ως ντοκουμέντο” Σιβιτανίδειος Σχολή στο πλαίσιο του Μαθητικού Συνεδρίου Προφορικής Ιστορίας
Το «θέατρο – ντοκουμέντο» και η δραματοποίηση, η οποία χρησιμοποιείται από αρκετούς εκπαιδευτικούς, είναι ένας από τους τρόπους για την παρουσίαση των προφορικών μαρτυριών που έχουν συλλεγεί. Μέσω αυτών οξύνεται η κριτική και η δημιουργική σκέψη και προωθείται η βιωματικότητα, η ενσυναίσθηση και η εκφραστική ικανότητα.
Το συγκεκριμένο βιωματικό εργαστήριο έχει στόχο να ανασύρει μνήμες, ατομικές, οικογενειακές και συλλογικές της τοπικής, εθνικής και παγκόσμιας ιστορίας. Οι συμμετέχοντες γίνονται “τα βιβλία του εαυτού” τους, ένα κύριο υλικό της προφορικής ιστορίας, οι ιστορίες τους γίνονται τα ντοκουμέντα της ιστορίας.
Αυτές οι ιστορίες, “εμείς”, αποτελούν τον σκελετό για μια εμπειρία σκηνικής σύνθεσης μέσα στην πόλη, μια εμπειρία που έχει στόχο να επανασηματοδοτήσει την σχέση μας με το παρελθόν, το παρόν και τον “χώρο” των ανθρώπινων πράξεων. Οι τεχνικές του θεάτρου ντοκουμέντο είναι ωφέλιμες στην σύνδεση ετερόκλιτου και ποικίλου υλικού και ένα καλό σκηνοθετικό εργαλείο για τους συμμετέχοντες.
Το εργαστήριο απευθύνεται σε εκπαιδευτικούς είναι μέρος του επιμορφωτικού προγράμματος «κι αν ήσουν εσύ;» που υλοποιεί το Πανελλήνιο Δίκτυο για το Θέατρο στην Εκπαίδευση σε συνεργασία με την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες. Περιλαμβάνει ασκήσεις, παιχνίδια, αυτοσχεδιασμούς και άλλες δραστηριότητες.
“Τα μηνύματα της επανάστασης”: τα ατομικά, πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα…και πώς να τα αποκτήσετε.
Πανελλήνιο Δίκτυο για το Θέατρο στην Εκπαίδευση, Πήλιο 2017
Θεατρική παιδεία: για να εγκαταλείψουμε εντελώς την έννοια ενός κατεστημένου μηχανισμού της αυθεντίας.
Το θέατρο μας σήμερα νομίζω ότι στερείται πολυγνωμίας. Οι θεσμοί δεν συμπεριλαμβάνουν ισότιμα έναν μεγαλύτερο, και πιο ετερόκλιτο, αριθμό καλλιτεχνών, δεν δίνουν βήμα στο διαφορετικό, δεν στηρίζουν δομές ανάπτυξης του θεάτρου, και επαναπαύονται σε σχήματα που αποτελούν το θεατρικό κατεστημένο, τόσο το «εμπορικό» όσο και το «καλλιτεχνικό». Καταλήγουμε να είναι πάντα οι περισσότεροι «απέξω» και πάντα οι ίδιοι «μέσα». Έτσι δεν αναπτύσσεται η άμιλλα, το καινούργιο γίνεται μπανάλ, καταλήγει να μιμείται αυτόν που έχει πετύχει και μάλιστα ως κακέκτυπο.