To αρχαίο δράμα, όπως το γνωρίζουμε, γεννήθηκε και αναπτύχθηκε στο δημοκρατικό πλαίσιο της Αθήνας της κλασικής εποχής, σε συνδυασμό με τα λατρευτικά έθιμα της αρχαιότητας. Ο διάλογος, η επιχειρηματολογία, η δύναμη της συλλογικότητας, κεντρικοί πυλώνες της άμεσης δημοκρατίας, είναιεπίσης ακρογωνιαίοι λίθοι της θεατρικής δομής.Την ίδια στιγμή, μέσα σε αυτό το δημοκρατικό πλαίσιο, ο ανοιχτός χώρος στον οποίο πραγματοποιούνται οι παραστάσεις, πλήρως ενσωματωμένος στοφυσικό περιβάλλον όπου καθετί το ιδιωτικό είναι ταυτόχρονα και δημόσιο και το κάθε μικρό μεγάλο, μπορεί να αποτελέσει πλατφόρμα έκφρασης νέων καλλιτεχνών, μέσα από την οποία οι ίδιοι μπορούν να αποκτήσουν γνώμη, να πάρουν θέση και να ανακαλύψουν τι πραγματικά θέλουν. Έτσι μια δημιουργική κοινότητα μετατρέπεται σε συλλογικότητα μέσα από μια ελεύθερηκαι λιγότερο δογματική εκπαιδευτική εμπειρία που συνδέεται με το αρχαίο δράμα και τον πλουραλισμό τρόπων και μεθόδων που προσεγγίζουμε το θεατρικό αυτό είδος σήμερα.Μέσα στο παραπάνω πλαίσιο, που αποτελεί και τον κεντρικό του στόχο, γεννήθηκε το Λύκειο Επιδαύρου. Στον πρώτο τριετή κύκλο λειτουργίας του, συμμετέχοντες από την Ελλάδα και το εξωτερικό, είχαν την ευκαιρία να ερευνήσουν βιωματικά, θέματα σχετικά με τα ανθρώπινα δικαιώματα μέσα από έργα όπως η Αντιγόνη του Σοφοκλή, μα και μεγαλύτερου εύρους ζητήματα μέσα από θεματικούς άξονες που συνδέουν τη λατρευτική και θρησκευτική προέλευση του αρχαίου δράματος με τη σύγχρονη προσφυγική κρίση (Η Έλευση του Ξένου) ή μελετούν τον τρόπο που ο καθένας μας αποκτά την ταυτότητά του ως μέλος της συλλογικότητας της πόλης (Πολιτεία και Πολίτης).
Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης