Σύγχρονος χορός 2018-19 Μια συλλογική διάσταση της ψυχαγωγίας. Η πρόκληση του «μαζί»

Σύγχρονος χορός 2018-19

Μια συλλογική διάσταση της ψυχαγωγίας.

Η πρόκληση του «μαζί»

Από την Τζωρτζίνα Κακουδάκη, θεατρολόγο

Ενδιαφέροντας πάντα ο σύγχρονος χορός, μιας και προτείνει συχνά μια αφαίρεση σε σχέση με τις άλλες παραστατικές και οπτικοακουστικές τέχνες, νέες αισθητικές και προτάσεις για να δούμε το ανθρώπινο σώμα, την ανθρώπινη ιστορία. Πολύ δραστήρια φεστιβάλ με έμφαση στο χορό, αλλά και στη χορευτική εκπαίδευση έδωσαν το στίγμα, σε μια αγορά που διαρκώς ανανεώνεται και επανατροφοδοτείται.

 

 

Οι ορμόνες της ευτυχίας: Χορός μέσα στη δίνη των καιρών. Μια αναδρομή στο σύγχρονο χορό για το 2015

Αυτή η φετινή χρονιά υπήρξε σε πολλά επίπεδα σιωπηλή. Και έτσι όπως, πριν λίγα, πιο ζωηρά, χρόνια, ξεκινούσε μια αναδρομή στη χρονιά που πέρασε με τον εκωφαντικό χαμό της Πίνα Μπάους, έτσι φέτος, αυτή η αναδρομή ξεκινάει μέσα στη σιωπή, για έναν βαθύ και θαυμάσιο δικό μας καλλιτέχνη, που έφυγε και αυτός. Μιλάμε, βέβαια, για τον Βίκο Ναχμία που με τις Στροφοδίνες του (παρουσιάστηκαν στο Φεστιβάλ Αθηνών), παράσταση βασισμένη στην τεχνική περιδίνησης των δερβίσιδων, προσπαθούσε να αναβιώσει την «αυθόρμητη εμπειρία στροβιλισμού που έχει σχεδόν κάθε παιδί και βοηθάει στην παραγωγή ενδορφίνων, γνωστών και ως Οι ορμόνες της Ευτυχίας» .

Πολιτισμός σε κίνηση. Αναδρομή στις παραστάσεις του σύγχρονου χορού 2013-14

Μεγάλα ονόματα, έχουμε συνηθίσει πια να τα βλέπουμε στις ελληνικές σκηνές του καλοκαιριού, παλιές δουλειές με νέα περιβλήματα, λίγες νέες προτάσεις, θεσμοί εθνικοί με μεγάλα προβλήματα λειτουργίας, συνθέτουν ένα τοπίο γεμάτο συγκρατημένη αισιοδοξία και σχετική δημιουργικότητα.
«Δεν είναι απαραίτητο να καταλάβουμε τα πάντα στην Τέχνη. Αρκεί να είμαστε εκεί».
Μαριάννα Καβαλιεράτου

Τα σώματα της ανυπακοής. Ο σύγχρονος χορός στην Ελλάδα 2011- 12

Παραστάσεις που προκάλεσαν συζητήσεις και διαφωνίες, παραστάσεις που οι χορευτές μίλαγαν πιο πολύ από τους ηθοποιούς στο θέατρο, άλλες όπου ο χορός ήταν μια επί σκηνής φιλοσοφική απορία, έργα που αντικατέστηκαν τις δημόσιες διαμαρτυρίες και άλλα που άφησαν τη μαγεία των παλλόμενων σωμάτων ως ανάμνηση της λυρικής ζωής, μαζί με εργαστήρια, συζητήσεις σε καταλήψεις και πολλών ειδών ειδικά φεστιβάλ έκαναν και φέτος τον χορό ένα ισχυρό αντίδοτο της σύγχρονης ανίας.

Εθνικό Μπαλέτο Ισπανίας, Nacho Duato

Παλλόμενα σώμενα, βαθιές εμπειρίες Από την Τζωρτζίνα Κακουδάκη Μια ξεκούραστη βραδυά, γεμάτη εικόνες, κινήσεις και πολύ ωραία μουσική δημιούργησε το Εθνικό Μπαλέτο Ισπανίας με τρεις δημιουργίες του διεθνούς φήμης χορογράφου και καλλιτεχνικού διευθυντή του από το 1990 έως το 2010, Nacho Duato . Ένα ταξίδι από το κλασικό μπαλέτο στο σύγχρονο χορό, με πολλά νεοκλασσικά […]

Apolost- Αερίτες

Αpolost Οι πράξεις της απώλειας Από την Τζωρτζίνα Κακουδάκη- Θεατρολόγο Τι κερδίζεις όταν χάνεις; Όταν παρακολουθούμε μια ζωή στον κινηματογράφο, πυκνή και σε συνοπτικό χρόνο, πολλές φορές μας φαίνεται συναρπαστική, σε σχέση με την δική μας, απλή και σε ροή ζωή. Λέμε, κοίτα μια ζωή τόσο γεμάτη, ενώ στην δική μου σκέτη απραξία… Ωστόσο στη […]

d.opa

d.opa Dopamins of post Athenians Η αγωνία της επανάληψης και η επανάληψη της αγωνίας Aπό την Τζωρτζίνα Κακουδάκη- θεατρολόγο Μέρος 1ο Ο δρόμος: Η αγωνία της επανάληψης και η επανάληψη της αγωνίας. Ένας δρόμος, το πιο fusion μέρος μιας πόλης, όπου συνυπάρχουν αρχετυπικές μνήμες του παρελθόντος και εικόνες του παρόντος. Ένας σκέητερ και ένας περαστικός […]

Μήδεια- Ομάδα Εδάφους

Mήδεια Μια παράσταση σταθμός για τον σύγχρονο χορό την Ελλάδα. Με αφορμή την πρώτη παράσταση, την κριτική και την αίσθησή της μέσα από τα ταξίδια της. Από την Τζωρτζίνα Κακουδάκη- θεατρολόγο/ Δεκαπέντε χρόνια μετά, η Μήδεια της Ομάδας Εδάφους, του Δημήτρη Παπαϊωάννου και της Αγγελικής Στελλάτου (τότε), αποτελεί σίγουρα μια παράσταση σταθμό για τον σύγχρονο […]